erkek için bir kıza açılmak kolay değildir

2 kardeşiz. abim ve ben.. aslında genel olarak çoğu kardeşe göre baya bi samimiyizdir. aramızda 4 yaş var. ama abim küçükken ayağı halının kenarına takılmış kafasını sehpanın sivri köşesine vurmuş ve hastahaneye kaldırılmış. birde o sarsıntının üzerine menenjit geçirmiş. menenjiti bilmeyenler için çok ağır bir hastalıktır. genelde vücutta ağır hasarlar bırakabilir. abimin de sağ kulağındaki sinirler yanmış o ara. annem hastahanenin en üst katından kendisini atmayı bile düşünmüş vs. konu bölünmesin.

bu abimin başından geçen olaylar onu büyük ölçüde etkilemiş hayatını yönlendirmiş. şimdi etkilerini daha iyi gördüğümüz sinir hastalığına temel hazırlamış.

bugün bir başlıkta okumuştum. herkes bir anısını anlatmış. çoğu kişi hayvanlara eziyet etmiş (bende kaplumbağa öldürmüştüm) abimde o sinirini beni döverek alırdı genelde. zaten haddinden çok baskın olan bencil bir baba ve üstüne tartışmada haklı olsan bile sonunda dayak yiyip susmaya alışınca bu bütün hayatımı etkilemiş temel olarak. belki şu an iyi bişeydir. bu; beni düşünceli empati kuran, karşısındaki insanı anlayan, duygusal biri yapmış olabilir. (olabilir diyorum, dışardan çok farklı görünüyor olabilirim)