çocukluktan kalma vicdan azaplarımız beyler

amk hayatım boyunca unutamam bazen aklıma geldiğinde gözlerim doluyor.

eski mahallede bizim apartmanın karşısında bahçeli bi ev vardı sabriye diye bi kız oturuyordu orada sene 1990 yada 91. ama ismi harbiden sabriye.

ben bunlara hava atıyorum çok iyi karateciyim cart curt diye. bigün bu geldi yukarı sokaktan bi kızla kavga etmiş bana şikayet ediyor. gel dedim kimmş o kız ama şimdi gözümde canlanıyor nasıl narin sessiz sakin kendi halinde bi kız ip atlıyordu arkadaşlarıyla ben bizim huur sabriyeye yaranacam diye hesapta konuşmaya gittiğim kızın karnına apuaaaaa diye bağırıp geçirdim tekmeyi kız noluyo filan derken bi tekmede baldırına geçirdim kız ağlaya ağlaya gitti sabriyede pis pis sırıtıp bağırdı kızın arkasından sonra taşındı huur sabriyeler müteahhid aldı bahçeli evlerini. o kızla ortaokulda aynı sınıfa düştüm adı nevindi. ama ne ben ona nede o bana bişey söylemedik bu konu hakkında. yemin ediyorum her aklıma geldiğinde canım sıkılır bi sigar ayakarım yaş 7 veya 8 di tabi o zamanlar