çocukluktan kalma vicdan azaplarımız beyler

ne zamandır aklımdadır bu olay ve okuyunca bana oç ve çeşitli hakaretler edebilirsiniz:

her neyse başlıyorum. 14-15 yaşlarımdaydım, bi kaç aile birleşip pikniğe gitmiştik. kilimler serildi yerleşildi, bi süre sonra ben çevre turuna çıkmak istedim, bu yer göl kenarında bi yerdi. dağa doğru tırmanmaya başladım bizimkilerden uzaklaştım ve bir kaplumbağa ile karşılaştım. elime aldım inceledim el büyüklüğündeydi zaten. kafasını içeri soktu belli ki ürkmüş hayvan. bi kaç dakika evirdim çevirdim sonra sıkıldım ve gitmeye karar verdim. sonra acaba bunun kabuğu kırılır mı diye içimden geçirmeye başladım. yere bıraktım kırılmadı. bi daha aldım yere attım gene kırılmadı. hayvan kafasını kabuğuna sokmuştu ama gözlerinden belliydi korktuğu. zaten harekette edemiyor. sonra yerden gözüme büyük bir taş ilişti. taşı ben zor kaldırdım düşünün. ve... onun üstüne bıraktım. sonra taşı kenara ittiğimde ortalık kabuk ve kana bulanmıştı. bunu niye yaptım neden yaptım inanın bilmiyorum. küçük bi çocuğun zevk için karıncaları öldürmesinden farklı bi durum bana göre. daha 5 sn geçmeden dağa doğru koşmaya başladım oradan kaçmak istedim "bunu neden yaptım?" diyordum kendime, daha o an yaptığımın yanlış olduğunu anlamıştım ve bunun için kendime yıllardır çok kızarım. zevk için can almak... allaha inanmıyorum ama bunun için yanmaya razıyım...

saol sözlük seninle konuşmak adamı dinlendiriyor farklı bi tat var burada