sosyal fobikken piçin biri nasıl olunur

okula doğru yola koyuldum. yolda yine aynı sıkıntılar, panik olmalar filan. anfiye geldim yine. baktım kapının önündekilere kız yok oralarda. lan içerdeyse hemen yanına otursam mı filan diye düşünüyorum. dedim giberim içerdeyse oturcam yanına mrb filan derim. girdim içeri baktım baktım köşeden, kız ortalarda oturmuş yine aynı yere amk. gittim yanına bana bakıyor gülüyor. merhaba dedim, karşılık verdi. çok sevdin herhalde burayı aynı yere oturmuşsun dedim. evet peki sen? dedi. ben sen burdasın diye oturdum dedim. gülümsedi. lan galiba oluyor bişeyler lan. kızda istekli olunca benim işim kolaylaştı. yoksa gibsen konuşamazdım. şimdi şöyle kız diyor nerde oturuyorsun nerden geliyorsun filan ben cevaplayıp aynı soruları soruyorum. yoksa aklıma gelen birşey yok. herneyse ders bitti. çıkışta işin var mı dedim. yanında da diğer kız arkadaşı var tabi. sözüm vardı arkadaşa ama bi sorayım dedi. sordu yalandan filan. tamam gidelim dedi.

kampüsün içinde cafelerden birine oturduk. lan kız güzel beyler, öyle çirkin filan değil amk, ama taş gibi ilik gibide değil tabi. oturduk işte. kızlarla ikinci buluşmam olduğundan biraz daha rahatım. tabi kızında istekli olması çok rahatlatıyor beni. ama kafam yine durmuş durumda. aklıma tek bişey gelmiyor. türk kahvesi söyledim. öyle bakışıyoruz , kız tebessüm ediyor bişeyler söylemem için. bak dedim, ben biraz soğuk bi insanım böyle ilk tanışmalarda çok konuşkan olamıyorum bunu söylemem bile büyük bi lütuftu amk. yok yok dedi önemli değil zaten ben çok konuşan erkekleri sevmem. ama hiç konuşmayan erkekleri de sevmezsin dedim içimden. sonra esra olayı aklıma geldi. acaba bu kızda utangaç (aslında sf'li) olduğum için mi hoşlanmıştı. henüz soramazdım ama ikinci buluşmayı isteyip soracaktım. neyse o gün oturduk güzelce hafif muhabbette oldu. eve geldim sonra. tuncayı aradım gel. böyle böyle kız oldu gibi lan. sonra muratın dediği aklıma geldi. buluşmadan sonra aramak gerekiyormuş. aradım kızı, işte çok güzeldi filan bidaha buluşalım istiyorum filan.. bakın beyler benim durumun ne kadar vahim olduğunu anlamışsınızdır. ama bu kız cıvıl cıvıldı çok konuşkan sevecendi. bi saçmalık yapsam, pot kırsam gülerdi teselli ederdi. cana yakındı yani. o yüzden adımları çok kolay geçiyordum. sizden tavsiyem böyle bi kız bulabilmeniz. ama ne kadar zor biliyorum.

şimdi çok uzattın kısa kes diyenler olmuş biraz daha özetleyerek gidicem artık.

ikinci buluşma filan da oldu. ama sadece kendimi bu kızın yanında rahat hissediyordum. kızın adına tuğba diyelim. anladım ki beni esranın sevdiği gibi sevmiyor. benim gibi birini arıyor. sonunda çıkmaya başladık. çıkmak ne amk.. neyse işte manita oldu. bakın bu kız arkadaşı olayı inanılmaz özgüven veriyor. çok fazla yani.