sizin hiç kız kardeşinizi siktiler mi

dedim ve biten sigaramın izmaritini yüzüne fırlattım şerefsizin.

kafasını kaldırmıyor yerden, vücudu hareket etmesede elleri tir tir titriyordu korkudan.

bana bak dedim sakin bi ses tonuyla, giblemedi.

bana bak çocuk.. hala giblemiyor..

kalktım oturduğum yerden yanına yürüdüm. tam göz hizasına dikilip kalkmasını bekledim ayaklarımı görünce.

kafası kanıyordu binin. gibimde miydi peki? hayır, fazlası gerekliydi. fazlası ablası olacaktı..

saçından tutup havaya kaldırdım bunu. güç bela da olsa yardımcı oldu yavşak sağolsun

ama bi sorun vardı hala. gözlerime bakamıyordu bu bin. ya tavana, ya yere yöneltiyor kafasını.

gözlerime bak lan!! diye kükredim adeta, okulun boş olduğunu bildiğimden.

mecbur bakacaktı artık, ve baktı. kılcal damarları normal bi damar vaziyeti almış, göz bebeğini seçmek dahi zorlaşmış..

yeter miydi bu peki? tabi ki yetmez (:

dediklerimi anladın di mi lan?

cevap yok..

ablanı getireceksin bu okula. toplantı var diyip çağıracaksın yanıma. pazar günü..

hala diretiyordu cevap vermemekte.

oğlum sen hasta mısın lan? ananı gibiyorum daha da giberim hiç yorulmadım emin ol. kaşınıyor musun çocuk sen? göndermiyim evine onu mu istiyorsun benden? vallaha bana uyar. sabaha kadar yemediğin dayağı yersin benden ve öncekiler bu attığım dayağı görünce cidden kıskanır. sen beni hiç tanımıyorsun, en yumuşak halim bu sana karşı..

son kez soruyorum çocuk.

ablan gelecek mi? çağıracak mısın? pazar günü saat 2 de bu sınıfta olacam ben. eğer ablan gelmesse yemin olsun, bak sana en büyük yemini ettim, tüm aileni, sülaleni tek tek elden geçiririm. yaparım bunu, ölsemde bırakmam yakanızı ve ilk ablandan sonra kardeşinden başlar en son sana gelitiririm sırayı.

çağıracak mısın??

kafa salladı mecburen onaylar bi şekilde.

yakasından tutup fırlattım bunu kapıya doğru ve tam çıkacakken bağırdım buna, bekle lan! diye..