deep darkov

küçük bir çocuk hayal et ufacık elleri ufak yüreği ufak ama kos kocaman basit mutluluğu olan küçük bir çocuk evet küçük bir veletten bahsediyorum
hayatında hiç bir ayrıntısı olmayan gözlerinde bakışları ile kör edebilecek ışığı ile
ölüm neden erken geliyor bazı insanlara yada insan neden çabuk ölmeyi seçiyor
tanrı istiyor onları bu dünyaya layık olmadıkları için bu dünyayı aştıkları için
daha fazla kalması acı çektirecek tüm insanlara, en azından ben öyle düşünüyorum
kahvaltımı hazırladım kahvemi koydum gazeteden bi kaç manşet başlığa göz atıp kahvaltımı yapmadan pencereden dışarıdan geçen insanları seyretmeye dalmaya gidiyorum. bugün kimse ölmüş mü acaba bugün kimse yeniden doğmuş mu bugün hiç kimse ölmekten vazgeçmiş mi bugün kimse sevişmiş mi bugün kimse aşık olmuş mu diye boş boş arabaların gidişlerini izlerken düşünmüşüm ne çok şey.. neyse herşeyi bi kenara birakıp kitaplarımı kurcalamalıyım akşamı beklemeye geçmek için daha erken geçirebileceğim başka ne varki gecenin gelmesi için? kapımda çalmıyor artık havada kötü sanki boğuluyor gibiyim boynumda bir kaç tane el beni duvarın köşesine sıkıştırıp birşeyler istiyorlar ne istiyorsunuz lan benden huur çocukları ? seni istiyoruz seni yatağa fırlatıp beni öldürün diye yalvarmanı istiyoruz diyorlar boş gözlerle bana, çıldırma derecesine geldim yoksa şizofrenmiyim lan ben? neyse ki kulaklığım kulağımda çalan sıradaki şarkı size gelsin huur çocukları Apocalyptica - The Unforgiven yaşlı bir adamın ölmesini görüyorum şimdide bütün pisliğini dünyaya birakıyor evet aynen düşündüğüm gibi her ölen pisliğini bu lanet yere birakıp gidiyor. neyse ben gidiyom.