1. 201.
    0
    cenazesine gittim...
    namazı kılındı, insanlar tabut rahat ilerlesin diye kenara çekiliyordu
    musalla taşının önünde bir sürü çelenk vardı
    yol kenarından gelip ğeçenler kimin cenazesi diye soruyorlardı
    bir taneside bana sordu, doktor hilmi beyin dedim
    sanki soracak başka adam yoktu...
    kalabalık bir cenazeydi, benim için bir daha yaşanması zor dakikalardı
    kalabalığın içinde onun ölü halini ilk gören bendim
    tabut cenaze arabasına kondu
    ben abisinin arabasına bindim, arka koltukta çocukları vardı...
    ortanca olanın aglamaktan gözü kan gibi olmuştu
    küçük kızıysa etrafa bakıyordu...
    mezarlığa geldik, tabut açıldı, hilmi mezara kondu bunlar yapılırken ben biraz uzaktaydım. yaklaşıp baktıgımda sadece kefeninin
    bir parçasını gördüm...
    ğömüldükten sonra gözüm büyük oğluna baktı yanımdaydı,
    bir şey söyleyecek gibi oldu bir şey söyleyecek gibi oldu söyleyemeden
    hüngür hüngür aglamaya başladı
    imam duasını yaptı...
    sonra herkes geldiği arabaya binip, geldiği ğibi gitti
    yine abisinin arabasına bindim, ğiderken küçük kızı ağlamaya başladı
    cenaze evine vardık çok kalabalıktı
    evde hilminin anneside vardı, beni yanına çagırmış
    ğidip elini öptüm oda beni öptü
    kadının ğözleri okadar donuk bakıyordu ki... bu yaşta birde evlat acısı görmüştü
    ortam çok kasvetliydi dışarı bahçeye çıktım
    hemen bir sigara yaktım, içerken baktımki bu hilminin bana verdiği paket
    içim bir garip oldu... derin derim çektim
    neredeyse ilk nefeste yarıladım sigarayı
    karnım çok açtı ama yemek yiyecek halim yoktu, çok uykusuzdum
    ne kadar yoruldugumu bahçenin önündeki duvara oturunca anladım
    düşünüyordum panpalar, dünyada baglılığa deger ne kadar az şey vardı
    insan sadece ölümsüzlüğe baglanmalı, baglanmak yaşamın kendisiydi
    insan hiç olmazsa şu dünya tatlısı kızı için, yüzünde yeni yeni ayva tüyü çıkan oğlu için
    üniversiteyi bu yıl bitirecek oğlu için yaşamaya çalışır
    ah zavallı arkadaşım... hani hep zenginler mutluydu
    sende bir tak anlamamıştın degilmi bu dünyadan
    insanın bir felsefesi olmalı ve o felsefeyle yaşamalıydı, düşünmeliydi
    düşünce yaşam gücünün en gelişkin halidir çünkü...
    şimdi bana kim damat deyip sinir edecekti, aslında çok severdim öyle demesini
    için için hoşuma giderdi...
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster