+o kapıdan çıkıp gitmemeliydim aslında.ama bana geleceğini biliyordum buna güvenerek gittim. bazen geri geleceğine olan inancımı kaybetsemde hep seni bekledim. onur yanımdaydı işte... destek oldu bana. içki içtim bir süre sonra değmez dedi onur, değer dedim. günlerce ikna etmeye çalıştı beni. onur seni kötülemedi yanlış anlama biliyosun o benim en yakınım, benimle olduğun sürece o da olacak biliyosun neyse.ya neyi anlatayım işte merve acı çekiyordum ne biliyim.
-seni arada bırakmam merak etme... gerçekten hep beni mi bekledin?
+miladım olarak kabul ettim ben seni. biliyordum geri geleceğini. sadece korktuğunu biliyordum. kendimdede hata aradım, neyi nerede yanlış yaptığımı düşündüm hep. sana bendeki cesareti veremediğimi farkettim sonra... ben korkusuzdum, sense içten içe korkuyordun bunu aşman için gerekeni yapmadım.
-canım yanıyo miray.ben hatalıydım,sen değil. kabullendim zaten ben korkağın teki olduğumu... vicdan azabı duyuyorum.ne zaman geçicek?
+ben senin her şeyini iyileştiririm...

neden bu kadar iyi bu kız neden!
sevmesin beni bu kadar... korkuyorum altında kalmaktan.
haketmiyorum bu kadar değeri.ben o aklıma geldiğinde onu aklımdan uzaklaştırmaya çalışırken o benimle uyudu, uyandı...
garip. hayat çok garip.