bıçak ve yara

akşama dogru hazırlandı.
dışarı çıktık, mavi bir ford focusun açtı kapısını, bu ne dedim
annemin arabası bende kalacak artık dedi... insanların bir arabaya sahip olmak için
kredi çekip bogazlarından kıstıgı bir dünyada, ne kadarda bedava bir hayattı
gittigimiz restorant ancak tefecilerin yada pekekentlerin gidebilecegi
bir yerdi
oturduk masaya adını bilmediğim yemekler, hatta söyleyemediğim
yemek yerken şarap geldi şu pahalı olanlardan
şarapları açtırıyordu, garson açtıgı şarabın tıpasını bana koklatıyordu
sanki al zütüne sok dermiş ğibi
birde peynir istedi bir kaç şarap açtırıp tadını begenmeyip geri ğönderdi
-ne yapıyorsun sen dedim
-o sahildeki içtiğimiz şarabın tadını arıyorum dedi
-nazlı o şarap güzel falan degildi onu begenmen tamamen ortamdandı dedim
öyle deyince burunello diye bir şarapta karar kıldı
şarabın içimi o kadar yumuşaktıki içerken etrafa baktım
retorantın kaısında en pahalı jipler,yan masada duran daha çocuk yaşataki binte laptopla oynuyor
o zamanlar laptop pahalı bir aletti
ülkede köylüler üzerlerine giyecek dogru dürüst bir kıyafet bulamazken
paçavralar içinde gezerken, açlıktan nefesleri kokarken
bu muallaklerin yaşadıgı hayata bak...
yanımızda da canlı müzik çalıyor
müziğin reddedilemez
bir yanı vardır benim için, müzik gelecegin kendisidir
masalarda oturan insanlar bol para kazanan, serbest meslek sahibi
ciddi insanlardı gorsonlar onlara hizmette kusur etmiyorlardı
memleketim aklıma geldi şimdi daglardaki karlar erimeye başlamış bahar gelmiştir diye hayal ettim
yanda oturan kadın fransız romanlarındaki ğibiydi
buradan eve gidince olacakları biliyordum
nazlı yine aglayacak sonra boynuma sarılı beni öpücüklere bogacaktı
başka çaresi yoktu
bana bakıyordu sanki ğözleriyle beni soyuyordu
-insan sevdiğini böyle aşşalık bir yere getirir mi
küçük düşürürmü dedim
dilini çıkardı salak
ben dindar biri degilim ibadet etmem ama güzel müzikler dinlerim
müşterilerden biri piano çalmak istedi ve pianonun başına geçip
çalmaya başladı, yanındada galiba karısı olan insancık şarkı söylüyor ingilizce
sözleri benim anladıgım kadarıyla şöyleydi
+ruhum tanrıyı yücelt
+tanrıda bizi yüceltsin
+aglayanlara yas, tutanlara yardım edelim
+ayaklar altında sürünenler mutludur aslında
+önlerinde bir ömür uzanıyor... gibi bir şarkı
igrendim bu insanlardan kendi zütlerinden başka bir şey düşünmeyen insanlar
kendilerini bunu söyleyerek tatmin ediyorlardı
tıpkı pasif solcuların bella ciao dinleyerek kendilerini tatmin ettiği gibi
restorantın duvarında goya nın hani meşhur fener önünde kuşuna dizilen adam lı kopya tabloosu var
hafif gölğeli bir yerde duruyor, onu görünce tüylerim diken diken oldu
bu tabloyu gören bir insanın iştahı kaçar ruh hastaları bunu duvara asmış...
herkes halinden memnundu ben hariç
canım sıkılmaya başladı
-sen benim kalbimi kırdın dedi(senin kalbini gibeyim)
-sende benim kalbimi kırdın bir böcegi dünyanın en aptal insanı bile ezip öldüre bilir
ama bütün insanlık bir araya gelse bir böcegi canlandıramaz kalbin kırıldıysa bunu tamir demem
iyi yanı sende benimkini kırdın ödeştik artık kapat bu konuyu dedim
ve lafı agzına geri soktum...