bir holiganın hayatı

maçlara gitmeye devam ettik, tayfamızla birlikte benim de adım duyuluyordu. bir saygınlığımız vardı, bu bazı insanlar için hayatta herşey demektir. sonraları bir kaç ay sonra, fener deplasmanı geldi çattı. şimdi ki gibi katı kanunlar yoktu, holiganlara taviz verilirdi yani. yesin birbirini ipneler hesabı.. meşale yakmak falan serbest denilirdi, hiç ceza yoktu. şimdiye bakıyorum, stadda nefes alsan yasak. dıbınakodumun endüstriyel futbolu. biz binlerce kilometreyi aç, susuz, uykusuz bunlar için mi gittik. neyse fener deplasmanı var belediye özel belediye otobüsü tahsis etmiş 5 tane. bizim tayfa gittikçe büyüdü, tanımadığım bir sürü çocuk geliyordu artık yanıma, benimle tanışmak için can atıyordu hepsi. biletimiz yok tabi bizim, hedefimiz turnike kırmak öyle kırmak. girer girmez otobüslerin camlarını kırdık yoksa havasızlıktan öleceğiz. ben de şoförün yanındayım onunla muhabbet ediyorum, diğerleri bayağı tribe girmişti. neyse geldik kadıköy'e önce bizi ablukaya aldı polisler, barikatlar falan vardı, bileti olmayanları almayacaklardı. sen misin lan bizi almayan, orada bir kaos yarattık, yıktık barikatları, ittik polisleri, bir şey yapamadılar. turnikelere doğru yürüdük, meşaleler besteler. yukarda bi köprü vardı 100 kadar fenerli taş atıyorlardı bize. az daha patates oluyorduk, kafam kadar taş yanıma düşmüştü çünkü. neyse bilet araması falan yapamadı polisler, turnikelerin ordayız. bilenler bilir, bu işlerin en acımaz polisi tufan komiserdir. az copunu yemedim kendilerinin, suyuna gidersen kral adamdır da hele ters bir şey de anında düşünmez koyar yumruğu. bundan önce de bir kasımpaşa deplasmanında biletsiz halimle 2 tane polis araması geçtim, tam turnikeye gideceğim. tufan komiser geldi, gençler bilet var mı? dedi. var abi dedim. göster lan dedi. kaldım öyle. bi koydu tekmeyi gerisin geri gittim istiklalde takıldım öyle. neyse dediğim gibi ama ben bu deplasmanda tufan komiseri atlatabildim turnikelerin oraya geldik, herkes yükleniyor. vuruyoruz o bileti okuyan cihazlara, en sonunda error verdi makine. herkes hurraa diye girdik içeri. açtık japon bayraklarımızı, bilin bakalım hangi maç bu? efsane olan 4-3'lük maç, hayatımda unutamayacağım maçların başında gelir. o gün de güzel şekilde noktalanmıştı..