ağlıyorum üzüntüden dertleşecek adam lazım

bugün yine gece uyuyamadım bir ay sonra belki türkiyeye dönücem bişey yapmam lazımdı kimseden geri kalmamam lazımdı herkesin yaptıklarını ben de yapmak istedim bunu istememin bir çok sebebi var çocukluktan gelen

taekwondo kursuna gitmiştim orta okulda kurstaki en yetenekli kişi bendim hoca direk bire bir eğitim veriyordu yaşlı bi amca vardı sen kesin şampiyon olacaksın diyordu o zaman hayalimdi birinci olmak ama ne oldu ? ameliyat oldum ve bırakmak zorunda kaldım. ben ordayken benim onda birim olmayan veletlerin hepsi siyah kuşak olmuştu benim dışımda herkes artık profesyönel birtek ben geride kaldım

lise mezuniyetinde spor musabakası vardı meşale töreni vardı çok istiyordum gitmeyi herkes gidiyordu ne oldu ? yine ameliyat oldum yine gidemedim hastanede ağladım herkes yapıyor ben niye yapamıyorum diye

lise hazırlık sınıfında yine başladım taekwondo yıllardır bırakmama rağmen içimde uyuyan yetenek çıkmıştı iki salon arasında maç oldu bizim takımın hepsi kaybetti çünkü bizim takımın hepsi beyaz kuşaktı karşı taraf siyah kuşak gibsen yenemez birtek ben vardım içlerinde yıllarca yapan birinci raund dayak yedim ikinci raund karşıdakini taklit ederek saydırdım tekmeyi doğal olarak ben rakipten daha hızlı daha güçlüydüm aynı şeyleri yapmamıza rağmen o bi kere vurana kadar ben ikinciyi yapıştırıyordum bir tek ben kazandım herkes ismimi hayrıkıp alkış tuttu ilk defa insanlar beni sevdi benle ilgilendi çok mutluydum sonra tahmin edin ne oldu? yine ameliyat amk anasını gibiyim böyle hayatın 18 yaşında 4 kere ameliyat oldum ne zaman spora başlasam ille bi yannan sorunu çıkıyor ameliyat oluyorum spor yapmaktan korkar hale geldim. ne oldu? hayalim yine suya düştü