bir piçin hayat hikayesi

bilen vardır illaki. cezaevinde görüşler haftada bir 15 dakika camın ardından telefonla ve ayda 1 acık görüş olur oda 45 dakika. cok sıkıntlıydık cook. annemin üzüntüsü.. dayımın yanıma gelipartık evin erkegi sensin demesi senin ayakta durup saglam kalman gerek ki annene ve kardeşinin basını dik tutabilesin demesi... sonuc olarak babam artık resmiyette vardı ama fiziken yoktu. dükkan bana kalmıstı lise 2 ye gidiyordum daha. o yasta biri ne yapabilirdiki? nasıl evine sahipcıkardı? ben hiç yalnnız kalmamıstım. hiç sorumluluk yüklenmemiştim ki.. ama annemin ve kardeşimin üzülmesi benim içimi yiyip bitiriyordu. artık her işin ucundan gücüm yettiğince tutmalıydım babama yakısır evlat oldugumu aileme bagılıgımı göstermeliydim.