1. 26.
    +1
    burda bi anımı paylaşmak isterim yeri gelmişken müsadenizle.

    ehem öhöm..
    izmitte okuyorum. sene 2006. 3 arkadaş evde kalıyoruz. ikimiz çıktık dışarı dolaşırken balıkçıların ordan geçiyoruz. ulan canımız nasıl balık istedi var ya.dedim para var mı sende? arkadaş attı cebine elini yalan olmasın ya 3 lira ya 4 lira bozuk çıktı. benden de 1-2 lira bişey çıktı. döndüm balıkçıya abi dedim ne kadar hamsi?en ucuzu odur heralde diye. balıkçı bi adamla konuşuyodu.o da müşteri. düzgün giyimli bi adam. döndü bize fiyatını söyledi. tabi bizim para yetmedi. diğer balıkları sordum şu ne kadar bu ne kadar diye. onlar daha da pahalı. tamam dedim hayırlı işler.tam gidiyoruz.o düzgün giyimli adam seslendi "gençler" diye. döndüm efendim abi dedim. dedi siz nasıl pişireceksiniz? buğulama yapacaktık dedim. kaç kişisiniz dedi? dedim 3-4 kişiyiz. döndü balıkçıya. arkadaşlara 2 kilo hamsi ver dedi.bi an zoruma gitti.yok abi dedim ya.var bizim paramız.vaz geçtik sadece falan dedim. tamam olsun vardır tabi paranız ama bu da benim size ikramım olsun.siz de bizim evlatlarımızsınız. buralara okumaya gelmişsiniz. geleceğimiz size bağlı. benim aldığım iki kilo balık çok mu dedi.amk utanmasam ağlıycaktım. öyle bi dokundu ki.bişey de diyemedim. adama bi tonteşekkür, dua falan edip ayrıldık ordan.eve gittik baktım bizim ev arkadaşı rahat 5 kişi doldurmuş eve.biz de varız bi o kadar. ettik 10 kişi. nasıl yeticek balık falan diye düşünürken temizledik pişirdik balığı. koyduk sofraya.o balık öyle bi bereketliydi ki hepimiz tıka basa doyduk.ve benim hayatımda yediğim en iyi balıktır hala.ve o yüzünü bile unuttuğum o adama hala dua ederim aklıma geldikçe..

    uzun oldu biliyorum. başlığı da gibtim ama bu anımı paylaşmak istedim. kusura bakmayın beyler.

    özet. yapılan iyilik de kötülük de unutulmaz bi ömür.
    ···
   tümünü göster