insanligin oldugunu bugun anladim

beyler sihiyede kopru altinda otobus bekliyordum. ankaralilar bilir oralarda sokak cocuklari yasar. cocuklar oralarda

mendil falan satmaya calisirlar.ben otobus beklerken 3-4 cocuk oralarda geziniyordu. hepside cok kucuk lan en buyukleri

11-12 yasindadir en fazla. iclerinden en kucuk gorunen ordaki donercinin onunden gecerken elini uzatip 1 parca doner

almaya calisti. donerci olacak huur cocuguda cocugun ustune yurudu amk. cocuk herifin geldigini gorunce kacmaya

calisyi. huur cocugu donerci elindeki spatulayi cocuga firlatti. ufacik 7-8 yasindaki cocugun bacagina isabet etti

amina kodumun metali. ufaklik orda dustu kaldi. donerci picide yanina gidip tekmelemeye basladi.bu olaylar yasanirken

insanlar sanki gormuyormus gibi yanlarindan gecip gittiler. baktim olacak gibi degil ben gittim ufakligi kurtarmak

icin. tuttum donerciyi napiyorsun sen dedim, utanmiyormusun bacak kadar cocuga vurmaya ? sen karisma gibi bisey diyecek oldu

tam gozunun icine baktim. agzini acsa gibecem o agzini. sustu dukkanina girdi. bende ufakligi kaldirdim biseyin varmi dedim

yok dedi aglaya aglaya. yuzune bi baktim megerse kizmis. obur arkadaslarida yanina geldi. karniniz acmi diye sordum. evet

dediler.kac kisisiniz dedim , 5 dediler. gittim o huur cocugunun yanina 5 tane yap dedim. adam hazirlarken abi degmez

bunlara insan degilki bunlar hepsini oldurcen zararli mahluk dedi. oyle diyince benim kafam atti amk . sen yasiyonda noluyo

serefsiz dedim.1 tane ekmegi fukaralara bolustursen nolur insan olmayan sensinki cocuklara 1 liralik ekmek icin hirsizlik

yaptiriyosun dedim. cevap veremedi pic. ekmekleri aldim cocuklara verdim. ananiz-babaniz yokmu sizin dedim, karinlari oyle

acikmiski duymadilar bile beni ekmekleri yerken, neredeyse oturup aglayacaktim, sezsizce yanlarindan uzaklasirken

boyle bi dunyada oldugum icin kahrediyordum kendime...

edit:öldügünü demek istedim amk klavyemde turkce karakter yok