biraz vakit geçirdik, eğlendik.fotoğraf albümlerimi gösterdim. odamı inceliyordu, sanki beni çözmeye çalışıyordu.2 akşam sonra güzel bir konser var gidelim mi diye sordu.ona bir konuşma yaparak bazı şeyleri anlaması gerektiğini açıklamalıydım.

+hayatımda olacaksan bazı şeyleri kabullenmen gerek miray.
-niye sert yapıyosun ki ne yaptım ben şimdi?
+ya lütfen beni anla. yazlıkta değiliz. burada ailem var, okuldan arkadaşlarım var, akrabalarım var... belirli bi çevrem var yani. yazlıktaki gibi rahat olamam. burada kurulu bir düzenim var,ne olur kırılma ve beni anla.
-düzenini yıkmak için burada değilim. sadece yanında olmak istiyorum.
+sen varsın diye hayatımı tümden değiştiremem.ben sürekli ders çalışması gereken, eğlencek vakti olmayan birisiyim... bu yaz sadece istisnaydı. yaşadığım en güzel,en eğlenceli aylardı ama ne yazık ki ben o değilim...
-nasıl yani o değilsin? orada kişiliğin farklı burada kişiliğin farklı mı?
+neden böyle konuşuyorum bilmiyorum.of anla işte ya.
-anlayamıyorum? görüşmeyelim mi yani?
+ya yok görüşelimde çok sık olamaz. benim pek vaktim olmayacak yani.
-...
+üzülme ya of.üzerimdeki baskıyı bilsen böyle yapmazdın. boğaziçi ne demek biliyomusun sen? tabi senin böyle dertlerin yok.ben özel üniversitelerde falan okumucam miray, istemiyorum.çok iyi bir gelecek istiyorum...
-geleceğine engel değilim ki ben.of niye bunları konuşuyosun ya bunun için mi geldim ben.
+tamam neyse... asma suratını şapşal.
-keyfim kaçtı ya ben gitsem ayıp olur mu?
+olmaz.
-iyi peki ben gidiyim o zaman.

soyunmaya başladı. bozulmuştum.niye gidiyorki? özlemiştim bende oysaki... yavaş yavaş soyundu. giysilerimi verir misin dedi verdim. giyindi.

+gitme.
-bende ne zaman söyleyeceksin diye bekliyordum.
+çok pisliksin yaaaaaa aptal!

kafasına vurdum yastığı. kendimizi yine yatakta bulduk... sarıldı bana. geçmedi sensiz zaman dedi... gecem gündüzüm sensin ne yapacağım ben böyle?