1. 101.
    0
    uyandığında kollarında olduğu kişi ölüm meleği uriel'di. yavaşça iris'e sokularak kulağına şu sözleri fısıldadı..

    adem ve havva'nın oğlu. tanrı bütün günahlarını bağışladı. bu bağşı kabul et ve tüm günahlarından kurtul...

    kırgınlığı dinmeyen iris kararlılığından vazgeçmedi. bu büyük bi fırsattı onun için lakin o hep kafasında ki düşünceyi doğru bildi ve şu sözleri söyledi, ölüm meleği uriel'e..

    ben kendimi bağışlamadım. ben benim. benim yaptıklarım yalnızca beni ilgilendiriyor. başkalarının bağışlaması benim içimde ki acıyı azaltmaz, ben bunu yapamam.. dedi.

    bu sözleri duyan uriel çılgına döndü ve ona en son ve en büyük laneti yağdırdı..

    sen ve senin çocukların bu diyarda yaşadığı müddetçe yalnızca karanlığa hapsolacaklar. bu hiç değişmeyecek. kan içeceksiniz, kül ile besleneceksiniz. bir ölü gibi yaşayacak fakat asla ölmeyeceksiniz ve son günlere kadar her dokunduğunuz şey yok olacak...

    uriel sözlerini söyleyip yok oldu ve akabinde iris acı bir çığlık attı..

    gözlerinden kan geliyordu. bu kanı bir kaba doldurup içti.

    kafasını kaldırdığında ise karşısında, gabriel duruyordu...
    ···
   tümünü göster