tekerlekli sandalye mahkumu yazarın itirafları

@1 yazmışsın ya bidaha yürüyemicek olmanın ne demek olduğunu bilir misiniz diye. bilirim kardeşim o duyguyu.
dizimdeki eklemin içinde parçalar kırılmıştı. dizimi tam açamıyodum yani bacağım dik durmadığından dolayı bi bacağım kısa kalıyodu.9 gün o şekilde gezdim doktor ararken. dizimden aşağısı günden güne dışa doğru eğiliyodu. kimseye çaktırmadan aynanın karşısında saatlerce kontrol ediyodum.eli yüzü düzgün biriyim. mecburen dışarı çıktığımda bu süre zarfında, insanların acıyan bakışlarının ne kadar kötü bişey olduğunu anladım. vahhh vahhhh yazık seslerini duyuyordum arada.

derken doktor bulundu.bir hafta sonra. filmlere falan baktı. ameliyatı yaparım ama söz vermem dedi. nasıl yani dedim. sakat kalma ihtimalin var dedi.o an dünya başıma yıkıldı. otoparka geldik. hızlandım direksiyon tarafına geçmek için. babam ben kullaniim dedi. hayır kullanırım, yapabiliyorum,araba kullanabiliyorum derken geçtim yan koltuğa oturdum. camdan dışarı bakarken'gördünmü ebenin dıbını, hadi dedim git güzel kıyafetler al,yap saçını başını,ne gibime yara bu saatten sonra diyordum'boğazım düğümlendi. ağlamıyordum ama gözümden musluk gibi yaş akıyodu.