gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

Üşüdüm biraz, dedi masum ses tonuyla. Üşüme, sokul bana iyice, dedim. Sokuldu biraz daha. Başını omzuma koydu. Üzerimize doğru bir battaniye çektim saçlarıyla oynamaya başladım. Ne güzel kokuyor, diye düşündüm yine. Gerçekten ne de güzel kokuyordu. Ne de güzel doluyordu ciğerlerime o kokusu. Derin bir nefes almışım farkında olmadan. Onu kokladığımı anlamış ama yanlış anlamış, “ter mi kokuyorum!” dedi. “vay amk” diye gülümsedim. Ben huzurdan zütveren olmuşum, kız ter mi kokuyorum diye endişe ediyor, diye düşündüm. Kadındı işte, beğenilmek aslî görevi gibiydi. Beğenilmemek ise en büyük korkusu. Yüzünü ellerimin arasına aldım, ne kadar güzel koktuğunu en güzel cümlelerle ifade etmek istiyordum, sustum ve dudaklarına koydum dudaklarımı. Uzun süredir böylesine naif, böylesine ciks amacına hizmet etmeden öpüşmemiştim. Yani ciksin süsü değildi bu, olsa olsa ciks bunun süsü olabilirdi. O derece büyük bir hazdı öpüşmemiz.