enki nin kayıp kitabı

yemin

büyük tanrının, efendi enki’nin kulu;eridu kentinin oğlu, usta yazıcı endubsar’ın sözleridir.
büyük afetten sonraki yedinci yılın ikinci ayının on yedınci gününde büyük tanrı, insanoğlunun hayırhahbiçimlendiricisi, her şeye gücü yeten ve iyiliksever efendim enki tarafından çağırıldım. kötülük rüzgarı şehre dogru yaklaşırken eridu’dan çorak steplere kaçabilmiş olan az sayıda insanınarasındaydım. ateş yakmak için çalı çırpı toplamak üzere kıra dogru uzaklaştığım bir sırada basımıkaldırıp baktım ki ne göreyim, güneyden bir kasırga çıkageldi. çevresinde kırmızımsı bir parlaklık vardı vehiç ses çıkartmıyordu. yere eriştiğinde karnından dört tane dik ayak çıktı ve parlaklık kayboldu. kendimiyere atıp yüz üstü kapaklandım çünkü bunun bir ilahi görüm oldugunu biliyordum. başımı kaldırıp bakınca yanı basımda ıkı ılahi içlinin durmakta oldgunu gördüm. yüzleri insan yüzüydüve giysileri cilalı tunç gibi parlamaktaydı. bana adımla seslenip şöyle dediler