emre abinin kollarına bıraktım kendimi

bizim alt komuşumuz emre abi vardı. benden 3,5-4 yaş kadar büyüktü. çok yakışıklıydı ama. ben onu 13-14 yaşlarımdan beri beğeniyordum. tabi ikimiz de erkek olduğumuz için biraz zor olacaktı. =) o zamanlar ailesiyle yaşıyordu. ama var ya ben onunla vakit geçirmek için ölüyordum. playstation oynamaya falan gidiyordum hep. playstation bahane tabii. =) dışarıda basketbol oynardık beraber. temas çok ya, çok severdim. =) neyse işte sonra emre abiciğim evlendi 4 yıl kadar sonra. :( 1,5 yıllık bi sevgilisi vardı, onunla evlendi. yine aynı semtte bi yere taşındı iyi ki. evlendiklerinde ailecek gitmiştik. fırsat buldukça ben de gidiyordum. ufak fırsatları değerlendirmek gerek. =) neyse işte evde oturuyorduk, maç izliyorduk falan ama beraber spor salonuna gittiğimiz zamanları çok seviyordum ben. spor salonuna yazılmış. 20 kere kullanmalık misafir hakkı vermişler. beni zütürüyordu arada. bir gün işte canı spora gitmek istemiş saat 9 gibi. yalnız gitmemek için beni çağırdı. arabasıyla beraber gittik. cuma günü olduğu için, ertesi gün de iş yoktu. yüzdük, saunaya girdik, ağırlık kaldırdık. çok güzeldi. =) 11,5 gibi bitirdik sporu. ben de o zaman 18 yaşıma girmişim ama vücudumda kıl falan yok. hem annem hem babam da öyledir. genetik yani. bende de yok işte. soyunma odasında emre abi bana "sende de hiç kıl yok yavrum" dedi. "yavrum" demeyi çok sever o. =) ben biraz utandım tabi öyle diyince ama sevindim de bi yandan. kendi vücudumu beğeniyorum gerçi. kalça egzersizleri yapıyordum evde hep. zayıf olduğum için de güzel gözüküyordu, hafif çıkık. =) bir de emre abiyle spora gelince bir süredir, bazı açılardan kız gibiydim. =) neyse eve dönüyorduk artık.