gerçek bir üniversite aşkı hikayesi

hemen toparlandık, fulden battaniyenin altına girdi.

olumlu olumsuz bütün ihtimaller aklıma hücum etmeye başladılar. kum saatinin boğumundan hızla geçen kumlar gibi dolduryorlardı beynimi. kendimizi korumaya yarayacak bir şey aradım içindekiler ay ışığıyla yarı seçilebilen odada. hiçbir şey yoktu. gerekirse dal taşak kavga edecektim. arkadaşımın sesi duyuldu, "gürültü yapma. uyuyorlarsa rahatsız olmasınlar"

yaşadığım rahatlama tariflere sığacak gibi değildi. üstelik bu naif tavrı içimde acayip bir sevgi başlattı ona karşı. "helal kardeşim ya" dedim derin bir nefes daha alırken. fulden'e baktım, yüzünde şaşkın bir tebessüm. dal taşak pantolonu giyip yanlarına gittim. kafeyi ayarlayan arkadaş "özür ya, rahatsız mı ettik" dedi. yok yok, sıkıntı yok. bir bakayım, dedim. kafalar iyi bir şekilde gelmişler, kendilerine alelacele yer ayarlayıp yattılar.

döndüğümde fulden sütyenini, külodunu giymiş, atletini giyiyordu. ne oldu? dercesine baktım. uyuyalım, dedi. üstelemedim.

sanırım diğer taraftaki çocukların varlığından rahatsız olmuştu ama artık bazı duvarlarımız da kalkmıştı...