1. 201.
    0
    Nizamiyeden çıkarken öyle bir derin nefes aldım ki sanki yeniden doğmuşum da ciğerlerime ilk defa hava giriyor. Neyse eve gidiyoruz annem üzgün, ağlıyor gizlice. Babam zaten düşünüyor tazminatı. Ben bir yandan mutluyum diğer yandan sudan çıkmış balık gibiyim. Hayatım bir günde değişti diye düşünüyorum. Bir ay boyunca evden çıkmıyorum dışarı. Hep yaşadıklarımı görüyorum rüyalarımda, kan ter içerisinde uyanıyorum rüyalarımdan. Her seferinde aynı rüya; geri dönmüşüm kampa yine aynı işkenceler…
    ···
   tümünü göster