sosyal fobikken piçin biri nasıl olunur

lisede aşık olduğum kız tam bir huurydu ama tabi akıl yok aşkta. çok aşıktım beyler. kızda hafiften bakıyordu filan. bizim arkadaşlar gaza getirmeye çalışıyorlardı beni ama tabi ben yapamazdım bunu. asla yapamazdım. tam 3 ay bakıştık öylece, kız benden adım atmamı bekledi ama olmadı. hiçbirşey yapamadım.

birgün yine böyle cam kenarı arka sırada oturuyorum. en yakın arkadaşım geldi, yüzü düşmüş. dedim noldu lan. sana bakan kız var ya tuğberkle çıkmaya başlamış. dondum kaldım beyler. sonra belli etmemek için gibtir et lan banane amk dedim. tabi en yakın arkadaşım olduğundan o da benim içimi biliyordu ve durumumu az çok anlamıştı. bu arkadaşımın adı murat. murat daha sonra benim bu hastalığı atmam için bana yardımcı olacak kişidir. lise döneminde durumumu anlamış ve sürekli ortamlara çağırmıştı ama gitmemiştim. unide de aynı okula düştük muratla hemen ikimiz eve çıktık. işte işler burada değişecekti.

ama önce liseye dönelim. sevdiğim kız başkasıyla çıkıyor benim içim içimi kemiriyordu. kız da benden hoşlandığı halde konuşamamıştım. karşımda yeni sevgilisiyle yanyana oturmuş arada öpüşüyorlardı. o binin yerinde ben olabilirdim. olmamam için hiçbir mani yoktu. peki neden ben değildim? işte o sıralar bunu düşünmeye başladım. sonra parçaları yavaş yavaş birleştirmeye başladım. hastalığıma teşhis koyuyordum. aynı zaman da da sevdiğim kızın o çocukla bir partide birlikte olduğunu duymuştum. beynimden vurulmuş gibiydim. herkes bundan bahsediyordu. çocuk sevdiğim kızı gibmişti. evet en hafif ifadeyle gibmişti. oturdum ağladım, kendimi alkole vurdum.. hiç aklımdan çıkmadı.. sonunda üniye geçtik ve dediğim gibi muratla eve çıktık..

olay asıl burada başlıyor, buraya kadar genel anlattım bundan sonra kişileri vs. olacak. olay örgüsü şeklinde yaşadıklarımı ve araya yorumları yazıcam