1. 6426.
    +11
    “niye olm yemiycez.. yani ben yemiycem en azından ehehe x)” deyip binliğe devam ettim..

    Biraz sessizlik oldu..

    “nilayla ayrıldık biz..” dedi en sonunda.. kısa ve net..vay canına.. nilay da bu şekilde, lap diye söyleyivermişti..

    Ne kadar rahat çıkmıştı ağızlarından “ayrıldık” sözcüğü? Hele ki birde onca zaman takılmış olan bir çift için? Acaba bir tek ben miydim böyle, lafı evirip çeviren, sol eliyle son kulak memesini tersten tutup çeken?..bak, normal insanlar, ne güzel çatır çatır söyleyebiliyorlardı karşılarındakine hissettiklerini.. eminim ki birbirlerinin yüzüne karşı da böyle net ve sade oldular..ne güzel.. oysa ben?..hep bir ima..hep bir gizli anlamlar.. ironiler..edebiyat parçalamalar…ince laf mühendislikleri..hay gibeyim kendimi..

    şaşırmış taklidi yapmalıydım,

    “oo..hasgibtir ordan be?”

    “bildiğini biliyorum abi..”

    “ha..hasgibtir..o zaman..”

    Güldü..”kesin aramıştır seni..ya da mesaj atmıştır ne bileyim..”

    “biliyorsun ya işte?”

    “çünkü nilayı tanıyorum.. seni de tanıyorum (: ..kardeşim benim ya..deminden beri kıvrandığını anlamadım mı sanıyorsun.. eyvallah..o da beni düşündüğünden biliyorum..”

    Yatağımın içinde rahatsız bir şekilde debelenip yan döndüm..vay amk..biz cin geçiniyoruz da, alem cingöz olmuş haberimiz yok..
    ···
   tümünü göster