çocukken yaptığımız piçlikler

panpa yazıyorum

kadıköye'de büyüdüm normalde camlardan içeri taş demir kagıt ne bulursak atardık ama en büyüğü şeydi bizim mahallede oc bi tane adam vardı hep bize söverdi bi gün baktım evde yok camıda acık 1. katta oturuyordu cıktım demirlerden cdıbına içeri işedim oçun

biz zillere basıp kaçmıyoduk amk 1 tane zil evde olduklarını garanti ettikten sonra sabahtan aksama kadar aynı zile basıyoduk bazıları kaynar su dökerdi kafamıza

parklarda çocukları yere yatırıp ayakkabılarını çıkarıp çöpe atardık ağlaya ağlaya giderdi bizim köşe vardı oraya hızlı gelirdi arabalar bizde 2 elektrik direğinin arasına ip çekerdik o hızla gerince aniden görünce adam bir fren yapardı duramazdı oc bide arabadan inip kontrol ederdi

4 sokağın butun konteynırlarını tek biyere toplardık sonra çöpcüler yada kapıcılar onları çekmekle ugrasırdı e

arabaların eksoz borularına içtiğimiz sodaların sişelerini koyardık

kız kaçıran , çatapat , torbil gibi patlayıcı malzemeler alırdık orta yaslı kadınlar hedefimiz olurdu hep...

yolda ilerken bile durmazdık biz yaşlı bastonlu bi kadın görünce teyze 50 milyonun düşmüş derkdik mal mal onu arardı gerizekalı.

bigibleti olan zengin binin bigibletine 4 kisi binerdik acıbadem köprüsünden assa inerdik.

mevzu yapardık çocukkende bizim bi tane ibrahim vardı huur cocugu hala arada görüyorum o bini eline türkürüp assa mahallenin çocuklarının yüzlerine sıvardı illa tükürürdü oç