hayat hikayemi anlatıyorum film gibi

tenefüs zili çaldı, herkes ayaklandı bu abla ilginç biçimde hiç tenefüse çıkmıyor. en fazla koridorda, bahçeye bakan camların önüne kadar gidip, zil çalana kadar uzaklara dalıyordu. yine aynısını yaptı. bu arada bilen bilir, ikinci tenefüs uzun tenefüs olurdu. 20 dakikalık bir tenefüs. ben de kızı takip ettiğimden çıkmamışım tenefüse uzaktan onu izliyorum. yine camın önünde uzaklara dalmış. yanına gitmeye karar verdim ama, kalbim kalk gidelim, aklım otur tak yiyelim diyor. tırsıyorum, bir yandan da, derste attığı tebessümden güç alıyorum. lan nolursa olsun deyip, adımladım sınıfı koridora doğru. kıza yaklaştıkça kalbim zütümden çıkacak. liseli aşkından değil, ters bi tepki alıp rezil olmaktan dolayı. usulca sokulup, kulak memesine küçük bir dil darbesi attım, şaşkınlıktan dili zütüne kaçmış, gözleri yuvasından fırlayıp koridora yuvarlanmış biçimde yüzüme baka kalıdı. naber bebeğim deyip, elimi zafer işareti yaparak dudaklarıma zütürüp, iki parmağımın arasından dil attım..