ygs birincisi nasıl bi hayata sahip

panpacım, güzel beyinli panpacım. bu kadar uzun yazma sabrına ve yazım gücüne sahip olduğun için sana cevap vereceğim. iyi dinle.

iyi demişsin. çok da doğru demişsin. evet. katılıyorum dediklerine. ama esas soru geliyor, bunu düşünmenin sana bana faydası ne?

her insanın genetik yapısı, doğduğu aile, anasının babasının manyak huyları, çocukluğunun geçtiği yerin havası farklı, ve haliyle de onlara göre oluşan insanlarız. o çocuk öyle olacaktı zaten. sen dışarı çık bi top oyna demeyen ailenin, sürekliı dışarı çıkıp top oynamak isteyen oğlu olamazdı. o da ailesinin desteklediği yönde, belki sırf aferin oğlum almak için köpekler gibi çalıştı. bu şuan aklıma gelen en basit senaryo, çocuğun sosyalleşmesini engelleyecek bir durumu olduğunu hesaba katmıyorum bile. daha neler neler olabilir.. hadi onlar da olmasın, çevre olmasın, genlerinde manyaklık olabilir. ki o da onun suçu değil.

yani amk, haklısın kuşum. ama haklılığını kaybettiğin nokta, kendi hayatını daha iyi hale getirmek ve kendini mutlu etmek yerine bunu düşündüğün nokta. kendi keyfini kaçırdığın an haklılığın kayboldu. ha ben de düşünüyorum senin gibi, orası başka. ama yapmamalıyız.

gibtir et. bunu kendine dert etme. hava güzeldir soğuk da olsa sıcak da. çık, nefes al.

saygılar.