1. 6351.
    +8
    “kızım.. nilay..benim bir yere gittiğim yok diyorum? Tolganın da yok! Konuşuruz, sen de özür dilersin madem suçunu biliyorsun, düzelirsiniz gene işte tamam? Ağlama artık hadi lütfen”

    “düzelemeyiz.. çünkü ben de onunla aynı fikirdeyim.. bence de yürümüyor..”

    “yani anlaşarak mı ayrıldınız, böyle mi yani?”

    “öyle gibi..”

    “o zaman neden ağlıyorsun madem? Barıştıralım diyorum, ona da yanaşmıyorsun.. ağlamaya hakkın yok öyleyse..”

    “nasıl üzülmem ama.. onca zaman.. onca şey.. hepsi üst üste geldi artık.. çöktüm..taşıyamıyorum..”

    “e sen desteklerini kendi elinle iteliyorsun? Beni küstürdün, tolgayla ayrıldın.. kızlarla arana mesafe koydun, kendin uzaklaşıyorsun?”

    Ağlama gülme arası bocaladı, “ben de onu diyorum ya işte…kendim edip kendim buluyorum.. önce yanımda olun istiyorum.. geldiğinizde de kaçırana kadar elimden geleni yapıyorum…senden özür dilerim..o gece için.. bana düşmezdi.. abarttım..”

    “sorun değil..ben özür dilerim.. öyle itip kaktım filan…”

    Ağlamaklı güldü gene,

    “iyi gene bir tane çakmadığına şükrediyorum..”
    ···
   tümünü göster