1. 451.
    +6
    küçükken hep bir atarim ve bir bigibletim olmuş istemiştim ama bir türlü ikiside alınmadı. yok 1 ay sonra , yok 3 hafta sonra deyip kandırıldım. yine bir gün 1 ay dolmuştu ve atarimi istemeye gittim ama gene alınmamıştı, bir kez daha söz verildi okullar bitince alıncaktı ama okulların bitmesine 3 ay vardı. neyse o sinirle evden çıktım , her zamanki gibi sokağa arkadaşlarımın yanına gittim. o sıralar semtimizde her tarafta yeni binalar yapılıyordu ve oyun alanlarımız sınırlanıyordu. arkadaşım dedi ki şu inşaata bir gidelim, çocuk kafası gittik, ikinci kata çıktık. aşağıya baktık , aşağıda kum yığmışlardı ve kumdan bir tümsek vardı. salak arkadaşım atlarsın atlamazsın muhabbetine girdi. neyse herkes atladı, sıra bana gelmişti , korkuyordum ama rezil olmamak için atladım veee ikinci kattan betona çakıldım, kafam kırıldı, her yer kan gölü. uzunca bir süre kendime gelememiştim :(

    sonuç: 1. fakirlik çok kötü bir şey,
    2. arkadaşlarınızı iyi seçin.
    ···
   tümünü göster