nasıl piç oldum anlatıyorum

“öyle tabi.. yine de sende bir tuhaflık var.. çünkü ben çok insan tanıdım inan.. neler gördüm bilemezsin..ve genelde artık birini tanıyınca direkt olarak bir kategoriye oturturum.. misal Alper, gayet iyi bir çocuk, hem eğlenmesini biliyor hem de karakteri sağlam, daha ilk muhabbetimizde nasıl biri olduğunu çözmüştüm, zaten o yüzden sevdiğim bir arkadaşım oldu…ama seni oturtamıyorum bir türlü.. yanlış anlama, karakterin bozuk filan demiyorum.. (:

“anladım ne demeye çalıştığını (: ..iyi de ayçacım, daha ben kendimi kategorize edemezken, sen beni nasıl bir kalıba sokacaksın ki? ;) ..en iyisi böyle tanımlamalarla, ayrımlarla uğraşmamak..ben de çok uğraştım zamanında, insanları gruplara ayırdım kafamda, böldüm, sınıflandırdım.. inan bana gereksiz, külfetten başka bir şey değil, bana göre artık sadece iki tip insan var,

Bir, birlikte eğlenebileceğin bir şeyler paylaşabileceğin, işe yarar insan,

iki, birlikte eğlenemeyeceğin, bir şeyler paylaşamayacağın, işe yaramaz insan..

Genelde bu iki tip arasındaki ayrımı tanışmanın ilk on dakikasında yapıyorsun zaten.. sonra da işine yarayanla devam, içi boşla tamam..bu kadar basit (:”

Gülmeye başladı,

“konuş konuş böyle.. nihayet makara yapmadan, ciddi ciddi konuşturmayı başardım seni (:”

“(: ee ama senin yüzünden? Sen gırgıra vurursan, ben de vururum..sen ciddi olursan ben de olurum ;)”

“tamam böyle devam edelim, biraz daha konuşturabilirsem bulucam yerini az kaldı (:”

“ya bulduğun yerden memnun kalmazsan ne olacak?”

“bir şey olmaz, kalkar giderim masadan, hıyar gibi kalırsın” deyip bir kahkaha patlattı..

“eyvallah.. (:” deyip güldüm..