1. 6226.
    +12
    Telefonu aldı, bir iki dakika garip garip mimikler yaparak resimleri inceledi,

    “eski manitalar mı bunlar?”

    “yok, sadece arkadaşız ;)” diye yalan söyledim.

    “fena değillermiş evet..ama arkadaşmışsın sonuçta yani, sana bir faydaları yok (x”

    “aynen.. çok taş oldukları için bana bakmıyorlar ne yapayım :/ , ben de mecbur başka üniversitelerden, başka bölümlerden tipsiz kızları kandırıyorum işte..”

    Bu müthiş laf sokuşun ardından tehlikeli bir gülümseme ve ölümcül bakışlara maruz kaldım yeniden, eğer menzilde olsaydım eminim ki bu kez kolumu tırnaklarıyla delerdi (:

    Telefonu geri uzattı, “bizim de resmimiz olsun” dedi, “gerçi güzel mühendislerin yanında sönük kalıcam biraz, başka üniversiteli bir tipsiz olarak ama olsun, olmadı başka bir yere kaydedersin? ”Tipsizler” klasörün de vardır eminim”

    Yanıma geçti, deminden beri kesiştiğim ve bizi inceleyen kızlarla göz göze geldi o ara, sonra iyice dibime sokulup elini omzuma doladı, telefonu kaldırıp ikimizi öyle sarmaş dolaş birkaç poz çektim,

    “tamamdır, bunları da şeye atıcam işte, “tipsiz” şeyine x)”

    Beklediğim cimciği bacağıma yedim bu sefer,

    “ofs..bu huyun çok kötü yalnız..hem tipsizsin hem de canımı yakıyorsun x)”

    Bir tane daha..ve ekstra olarak tehlikeli bakışlar..

    Bir süre yan yana sohbet ettik, biraz daha tanıdık birbirimizi, ve biraz daha alaya aldık tabi..

    Saat ilerleyince kafe bölümünden iç tarafa geçtik, yine canlı müzik olacak, bu sefer farklı grup.. masadan kalktık, ayça belime dolandı, ben de elini omzuna attım, içeri geçerken arka masadaki gruba son bir bakış fırlattık,

    “deminden beri bunlara mı bakıyordun sen?” dedi yarı kızgın.
    ···
   tümünü göster