hiç ölü gördünüz mü gerçekte

benim gördüğüm yanmıştı. belindeki cep telefonu erimiş kemiğine yapışmıştı. kütük gibi olmuştu, göz çukurları yemyeşil olmuştu. beyninin yarısı delinmişti ve o 18 yaşındaydı, yaşıtımdı, hayatımda ilk defa bir ölünün otopsisine gitmiştim...

milyon dolarlık avm inşaatı için üç kuruş etmeyen bir gençti o... ölüm onu bir şantiye yangınında arkadaşını kurtarmak için verdiği mücadelede yakalamıştı.

davutpaşa'daki patlamanın ölü muayenesini anlatayım mı ? bir emekçi tekstil işçisi kadının parça parça olmuş kemikleri üzerinde parlayan ziynet eşyalarını çıkaran o müstahdemin yerinde olmak ister miydin ? işte ölünün, ölümün, ölü drdıbının ne olduğunu o zaman gerçekten anlardın be dostum... ben ise genç bir katiptim, ölünün kimliğini zamanında zapta geçmekten başka bir tasam yoktu.