gelin beyler dün gördüm ki insanlık ölmekte

güzel insanlar var bu başlıkta tebrik ettim.

bizim durum orta direk işte be panpalar. babam mke'de devlet memuru. klagib mahallede bigibleti olmayan çocuktum ben de. o zaman da milliyet mi ne öyle bi gazetede kuponla bigiblet veriyorlardı, o şekil bigibletim olmuştu. küçüklüğümde de şimdi de böyle çok şeyler isteyen tutturan bi çocuk olmadım. ne bileyim annemle babam her bayram bize bişeyler almak isterlerdi gelin hadi çarşıya çıkalım diyezütürmeye çalışırlardı. abimle ben yok gitmeyiz yeni kıyafet istemiyoruz biz diye tuttururduk. babam da anneme der arada, bizim çocuklar kadar gözü tok görmedim hayatımda diye. özledim babamı lan yarın bi arayım. bu kışı da 7 yıldır giydiğim botla geçirdim, bot botluktan çıktı artık da giyiyorum hala. babam gördü botu hadi gidelim alalım dedi, yine istemedim amk. ne bileyim böyle ayakkabı, kıyafet, gösteriş çok gibimde olmadığından mı, babam zora girmesin düşüncesinden midir yeni şeyler almayı sevmiyorum amk.

şimdiki durum ise bitirdik üniversitede güzel bi bölüm iş bulamadım amk. gurbette kpss kursuna gidiyorum inşallah güzel bi yerleri tutturabilirim. çünkü hala babamdan para istemeye utanıyorum. Arada sıkıştırıyo telde paran bitti mi oğlum diye, var baba var diyorum. kredi kartıma bindiriyorum haberleri yok amk. neyse