adını ne koysam

zorla evlendirilmiş olduğum
geceleri altına yatacak
sabah öğle akşam yemeği yapılacak
çamaşırı yıkanacak hizmeti edilecek zalim birisi gibi geldi hep
benim hayalimdeki aşk o değildi
hiç bişey demeden gitti
akşama kadar evde ne yapacağımı şaşırdım
yemek yapmasam kızar mı
üstümü değiştirsem kızar mı
diye evin içinde bekledim
bir kapı sesinin kalbimi durdurabilirdi
çok konuştum kendi kendime
olan olmuş artık
sevmeyi dene saygılı ol saygılı olsun diye
ama inat ettim
zorla evlendirilmeye değil
ben bu adamı istemiyorum diyemeşime kızdım
akşam elinde gaz lambası bidonu ile geldi
ben kararmakta olan odada bir köşeye oturdum
onu görünce istemsiz ayağa kalktım
hoşgeldin diyemedim
o an dışlanılmışlığın surat ifadesi vardı
gaz lambasını yaktı kibriti ile
ışık sadece sol yüzüne vurdu oturduğunda
kafam eğik gözlerimi yukarı kaldırma sebebim bana bakıp bakmadığını merak edişimdi
ayakta kaldım oturamadım
yemek yapmamıştım
bişey yermisin diye sordum
zahmet etme dedi bana
ne zahmeti diyerek mutfağa koşma sebebim aslında orda durmak istemeyişimdi
bi yumurta kırdım