hava karardığında hastanelerde ruhlar

dedim elemana işler çok garip lan. ortak gibi olmuştuk bu elemanla da. ne oldu anlat diyor. lan dedim bu adam delirmiş. anlat diyor. bak dedim anlatacam ama kimseye söylemek yok beraber düşünücez bişeyler. sonra anlattım durumu bu bin öyle dinliyor nasıl olur filan diye. dedim böyle böyle işte adam aşağıda ağlıyor gel gidelim. gittik beraber cüneyt abinin yanına. bu eleman dedi ki abi fatih bana durumu anlattı, hayırdır ne oldu?. bu cüneyt amk ağlamayı filan kesmiş kendine gelmiş normal oturuyordu. baktı şöyle bir ne anlattı fatih sana dedi. lan dedim noluyor amk. cesetleri aşmışsın sebepsiz yere, ağlamışsın filan. cüneyt şaşırmış gibi yaptı yok öyle bişey sen hayalmi görüyorsun kardeş dedi bana. lan dedim noluyor amk. cüneyt abi sen delirmişsin aklın yerinde değil dedim. baktı suratıma yürü git lan dedi. kendi kalktı gitti amk çocuğu. nöbet bendeydi zaten oturdum sandalyeye. kameracı eleman dedi fatih sen emin misin gördüklerinden ? lan tepem attı amk gibtir git lan dedim kovdum bini. oturdum mal gibi sandalyeye. lan gördüklerimden eminim amk eminim lan, bu adam deli amk deli. deli olan ben değilim o cüneyt deli... gerçekten ağladım beyler hemde hüngür hüngür ama nedenini bilmeden..