hava karardığında hastanelerde ruhlar

ama sonradan aklıma geldi tabi. bu olaylar olmadan önce uyuyordum lan. söylesem görüntülerde bende uyurken çıkıcam. dedim yine kaldık cüneyt abiye. ama amcığın ağzından laf alınmıyor ki lan. neyse geldi bu. yine selam yok bişey yok, adam zaten benden büyük babam yaşında amk. 4 yıldır morgda çalışıyormuş, bunları hep diğer güvenlikçilerden öğreniyorum adam konuşmuyor. herkeste iyi adamdır diyor. lan benim aklıma o zaman bişey geldi. benim başıma böyle birşeyler geliyorsa cüneyt abininde geliyordur amk. bende onun nöbetinde ki kamera kayıtlarını izleyecektim amk. gittim bu kayıtların toplandığı yerdeki elemana, yok diyor vermem izlettirmem bilmem ne. lan oğlum oturalım beraber izleyelim yok amk olmaz diyor. ben bunun bir yolunu bulucam amk. neyse bu konu burada kalsın beyler sonra bulucam yolunu.

günler böyle geçiyordu sürekli. cüneyt abi geliyordu beni giblemiyordu hiç. gündüz nöbet tutarken hep bir takluk oluyordu, ama gece bi gibim olmuyordu...

artık 7inci günüm filandı oradaki. yine gündüz nöbeti amk. bu sefer durum farklı ceset getirdiler ama kimliği belli değil. teşhis ettirilecek. polisler filan gelmiş siviller tabi. bir kadın geldi yanlarında ağlaya ağlaya lan ama nasıl feryat ediyor içim parçalandı, ilk kez gördüm beyler. içeride ki odada ölü insanlar vardı beyler. ölüler çok soğuktur ama hayattan daha sıcaktır. tabi teşhiste benimde orada bulunmam lazım...