hava karardığında hastanelerde ruhlar

neyse iki kişinin hatrına devam ediyorum..

cüneyt abi geldi, yalandan nasılsın filan yaptım adama çay filan getirdim. abi sende konuşalım biraz dedim, morgdaki güvenlik odasına oturduk ikimiz. bu cüneyt abi ağzını çok az açıyor, sorulara mümkünse kafa sallayarak cevap veriyor. buzdolabı gibi adam amk. abi dedim ben dün ses duydum morga girdim noluyor diye sonra baktım birşey yok. biraz daha bekledim yine ses duydum sonra kaçtım dedim. cüneyt abi yüzüme baktı baktı la oğlum git işine dedi. adamın bunu söylemesi bile lütuftu amk. abi dedim. bak gerçek söylüyorum, senden sonra ben bekleyecem burada, bana anlat böyle şeyler olur mu burada. gel dedi.

adam morga girdi bende arkasından takip ediyorum. açtı kapıyı girdi sonra üzerimize kapattı.bak dedi delikanlı. burada garip şeyler olduğu doğrudur. ama olan şeylerin hepsi senin yüzündendir. abi dedim nasıl yani. (amk adamın dili çözülmüş, gözleri parlıyordu. sanki başka adam olmuştu). bak dedi burada duyduklarının yüzde 90ı senin beyninin ürettiği şeylerdir aslında yoktur yani senin yüzünden. kalan yüzde 10sa senin yaptığın hatalar yüzünden yaşadıklarındır. abi dedim ne hata yaptım şimdi girmesemiydim içeri. bunun kuralını anlatamam sana ama sadece dikkat etmen gereken onlar hakkında konuşmamaktır dedi. kimler dedim... yüzüme boş boş baktı amk çıktı gitti kantine. bende eve geldim ama çözememiştim hala...