ibret dolu hayat hikayem s s

artık gelince bizde kalmaya başlamıştı zaten gelince yemek yiyor sonra televizyon izlerken uyuyordu ve annemle ben lise 1e geçince imam nikahı yaptılar artık nikahlı karısı olmuştu annem artık hiç karışamazdım istesem karşrımda zaten karışmıyordum ve şunu biliyorum ki beni annemden daha çok seviyor zaten bu güne kadar bana olumsuz bir lafını bile görmedim hep oğlu olsun istemiş olmamış beni oğlu yerine koyuyordu bunları yaşarken babama ihanet ediyor gibi düşünüyordum ama sonra onun yaptıklarını hatırlayınca vicdanım rahatlıyordu

lise 1 e başladım başlamadan önce istersen baban öldü deme hasanı baban de dediğinde anneme çok kızdım çünkü benim bir babam vardı oda öldü ama okul günü öyle olmadı herkes sorunca baban ne iş yapıyor diye okulum başka bir semtte allahtan polis deyiverdim köyde yaşadıklarımı yaşamak istemedim belkide semteki arkadaşlarım babamım öldüğünü okuldakiler komser biliyor birde sınıfta kaldım semtteki arkadaşlarım akrabalarım geçti biliyor okuldakiler kaldığımı biliyor bu kadar şeyden sonra kendimi 2 ye böldüm 2 taraflada farklı yaşıyorum sonları uzun tutmadım 96 doğumluyum liseli diyebilirsiniz ama 30-40 yaşında insanların görmedikleri acıları yaşamadığı duyguları yaşadım ve 2008-2012 tarihinde ailemden ölenler , babam , sinan amcam öz amcamdan çok severdim 1 ay öncede dedem öldü , sıra bize geliyor yavaş yavaş hadi hayırlısı

evet bundan sonrası ufak konular yazıp uzatmayacağım en büyükleri bunlar oldu

babam kayboldu yanında metresiyle 19 gün aradık bulduk sonra annem sevdi birisini üstelik babamın olayında bulunan komseri benim bu hayat hikayesinde ki payımı bilmiyorum ama sadece o küçük omuzlarımla taşıdığım için bunca yükü kendimle gurur duyuyorum . iyi hayatlar