ibret dolu hayat hikayem s s

sonra ayrıldılar nasıl oldu pek hatırlamıyorum ardanın umrunda değildi reyhanda öyle pek üzülmüyordu benim ise aşkım gün geçtikçe büyüyordu ve reyhana açılmaya karar vermiştim okulda nöbetciydim tenefüslerde konuşuyorduk son 2 dersleride boştu onların katında nöbetciydim ben buna birisin sevdiğimi söyledim işte ısrar ede ede onların sınıfından olduğunu söyledim o şumu bumu derken benmi dedim bende gülerek yok canım daha neler dedim sonra ertesi gün yazdığım akrostişi verecektim onun için yazmıştım 2 hafta öncede edebiyat ve kütüphane klubündeydik reyhan damla ben orda babam için yazdığım şiir çoğu kişiyi ağlatmıştı bende ağlayarak okumuştum ben okumak istemedim ama zorla okutmuşlardı onunda verdiği özgüvenle şiir hayatımada böyle başladım reyhanın baş harfleriyle yapmıştım altındada seni seviyorum gibisinden laflar yazıyordu eğer hayır derse ne hayırı ben sana göstermek amacıyla yazdım ona başka yazıcam diyecektim yani gururu kurtarıcaktık