ilk uzaya çıkışımı anlatıyorum

kaptanın kontağı çevirmesiyle uğultulu bir motor sesi kulaklarımızda feriştah fantazilerine başlamıştı bile.

açık alanda iyice hızını almış otobüs yer çekimine meydan okuyarak yavaşça havalanmaya başladı. biraz şaşkın şaşkın etrafıma bakıyorum otobüsün hızından koltuğa yapışmışım. istanbul semalarında bi kaç tur atıyorduk ki astral seyahate çıkmış iki kişiye çarptı bizim kaptan. yanımdaki dayı sittir et ipnelere gün içinde gezdikleri yetmiyormuş gibi bide uykularında gezmeye çıkıyorlar acımayacaksın böylelerine diyip kaptanı gaza getirdi.

yandaki teyzelerden biri kaptana

yavrimmm

hazır havaya kaldırmışken ( ayşenle hülya kikirdedi ) bizim memlekettende bi geçsek ya

memleket nere teyze

bartın yavrim

ben bartını duyunca bi duygu patlaması yaşadım. yıllardır sadece haritada gördüğüm adını bildiğim insanların yaşayıp yaşamadığından haberim olmayan haberlere hiç çıkmamış şehirden birini görmenin sevincini yaşıyordum

başımla beraber diyip kaptan direksiyonu sola kıvırdı 18dk 22saniye sonra bartındaydık.

kaptan işte teyze bartın demeden bartından çıkıyoruz dedi girmemizle çıkmamız bir olmuştu teyze bi gibim anlamadan memleket havası soludum diyip diyip sümüklerini sildiği mendille göz yaşlarını siliyordu