bu bir loser hikayesidir hassas olanlar gelmesin

aslında sadist bir yönüm de vardı. kısa süreli bir şoktan sonra suratımda bir gülümseme belirdi. ben gülümserken gizem dizlerinin üzerine çökmüş bağrını tutuyordu, iri göğüslerine aldığı darbeden kaynaklanıyor olsa gerek nefes almakta zorluk çekermiş gibi bir hali vardı. baktım herkes başına toplandı bense sap gibi onları izleyip hafifte sırıtıyodum. napıyorsun oğlum dedim kendi kendime, gittim kızın yanına. titrek bir sesle;

-pardon valla kusura bakma

bademcikleri şişmiş ya da nefes nefese kalmış bir ses tonu. aldığı darbenin etkisi olsa gerek

+ biraz yavaş olsana ya

terslenmeye hiç gelemezdim. alışık değildim kavgaya gürültüye aniden agrasifleşebiliyordum. öyle de oldu.

- pardon dedik ya

ben bu lafı söylediğim sıra o yerden kalkıp kaldırıma oturmuştu. bu lafından sonra gözlerini üzerime dikti.

+ pardon çıkalı ayılar çoğaldı

laf sanatı yoktu bende. edebiyat vardı ama ani durumlarda ne yapacağımı bilemezdim. içine kapanık, tartışmaya alışık olmayan biri. ağzıma ilk gelen lafı söyledim.

- ne diyon sen ya?