beyler osmanlı oğlancıymış diyorlar

--- spoiler ---

sultanın sadık hizmetkarları olan içoğlanlar, ailelerinden koparılarak bizzat sultanın huzuruna çıkarılan ve imparatorluğun gelecekteki yöneticileri olmak üzere yetiştirilen topluluktu. eğitim dönemleri boyunca topkapı sarayı'nın üçüncü avlusunda hapis hayatı yaşarlar ve saray dışındaki nihai görevlerine törenle uğurlanırlardı.

kul oldukları hiç unutturulmayan içoğlanlar, kulluklarının bir sembolü olarak başlıklarının iki yanından sarkan ve tutsaklık yıllarında yusuf’un bıraktığı uzun saç lülelerinden esinlendiği söylenen zülüfler bırakırlardı. bir özgürlük sembolü olarak kabul edilen sakal bırakmaları kesinlikle yasaktı.

içoğlanlar için ölüm sessizliği bir zorunluluktu. çünkü sultanla ancak işaret diliyle iletişim kurabilirlerdi. içoğlanlardan sadece üçü o'nunla konuşma hakkına sahipti. kanuni tarafından başlatılan bu garip uygulama zamanla o kadar abartılmıştı ki huzurda fısıldamak bile büyük bir kabalık olarak görülmeye başladı. bu garibanlar da ancak bayramlarda ve askeri kutlamalarda konuşma, türkü söyleme, bütün odalara özgürce girme özgürlüğüne sahip oluyorlardı.

--- spoiler ---

zütünüzden element uydurmayın. bir ülkeyi sevmiyorsanız bile leke atmayıni araştırın az.