ilk kez seni seviyorum dediğim kız bitti dedi

biraz kendimden bahsediyim size beyler...

hani şu hep sövdüğünüz okulunuzdaki çevrenizdeki kızlara ve insanlara zerre değer vermeyip yinede kızı sizden kapan adamlar varya... işte ben onlardanım beyler. hayatımda kimseyi giblemedim ben ailem öyle yetiştir küçükken bile hep bilmeyenler "yakışıklı, erkek güzeli, çok can yakar bu" falan derlerdi. ama öylesinde değil olm hep derlerdi şirinlik olsun diye değil.ben bu egoyla büyüdüm beyler ailem sen hep özelsin dedi bana "sen diğerleri gibi değilsin ona göre davran" dediler gibtiler belamı zütümü kaldırdılar. böyle böyle liseye geldim işte hayatımda hiç bir kıza değer vermemişim değil seni seviyorum demek senden hoşlanıyorum bile dememişim anlayın amk . kızlar benim için ağladığında mutlu oluyodum amk ağlatıp kızları bırakıyodum. kızlarda mecburen hep orda olup onları seven ama bir türlü konuşma cesareti bulamamış "en yakın" arkadaşım dedikleri o zavallıların kolarına gidiyodu. siz bilmiyosunuz ama dıbını gibtimin zavallıları şuana kadar ne kadar ağlayan kızın gözyaşını silip onu kendinize bağladıysanız hepsi bizim gibiler yüzünden oldu. ben yalan atmıyorum beyler yakışıklıyım , yetenekliyim ve çok kitap okurum o yüzden ağzım fena laf yapar. neyse işte böyle bi huur çocuğuydum ben.