yolda yürüyen kızı durdurdum

o saniyeye kadar aklımın ucunda uçkurum yoktu.. sadece sarılıp uyumak isteyen benliğimin ateşi yükseldi..

hayır, bunu içip uyuyacağız, dedim..

sigarayı yaktık, dumanı odanın dört bir tarafında ki spiritual goruntulerin icinde resmederken, sorulmaması gereken tek soruyu sormaya hazırladım..

neden beni evine kabul ettin, burası senin evin lütfen, yalan söyleme..

bunu nereden çıkardın,

bana yalan söyleme ece, bu ev senin ve ben bundan eminim, sana eşyaların yerini sorduğum zaman saniyesinde bana tarif ediyorsun, gece de dibinden ayrılmıyor..

sonuçta, kuzenim evde yok iken ona ben bakıyorum, böyle düşünme, derken sıra ondaydı, uzattım sigarayı..

içine çekişi ve dışarıya verişi bir oldu.. bu ikili alışıklığa gelmişliğin dışındaydı, sert ve taviz verenlerdik biz..