yolda yürüyen kızı durdurdum

bu kadar yanar dönerli konuşabiliyorsun, demagoji yaptığını düşünüyorum.. sıkılmıyorum aslında, sadece yaşıyoruz ve sen hala bunun farkında değilsin, dedi (o saniye de daha ne yaşadık ki sorusunu sorabilecek kadar ego egzersizleri olan birisiydim)

hayır! içimde ki hisler, söylemek istediğim tüm duygular bunlar! dedim sinirlenerek,

kadın, erkek muhabbetine girmek benim lugatım da olmayan bir mevzuydu, bu yüzden bu söylevimi gerçekçi kılmak için, söylediklerimi ciddiye almıyorsan konuşmanın bir manası yok, dedim.

hayır ben sadece, bu kadar mozaikleşmene bir anlam veremiyorum, dedi.

beynimin içinde kıvılcımlaşan her yıkım gibi bu da derin bir krize yol açmıştı içim de.. tutamadım kendimi..

beni yanlış anlayacağını biliyorum, söylemekten çekindiğim herşey, beni ben yapan gerçeklerden ibaret aslında, dedim..

söylediğimin saniyesinde, söyler misin seni sen yapan gerçekleri dedi..