yolda yürüyen kızı durdurdum

saat 9 a yaklaşıyordu, hatta 15 vardı.

ya normalde böyle bir terbiyesizlik adetim değildir, dedim gözlerimi, kaşlarımı aşağıya çekerek,

sözümü keserek - ya böyle davranma, seni anlayabiliyorum aslında ama böyle kimseye haber verilmeden yola çıkanı ilk sende görüyorum dedi, kalbimin için de ut ezgileri çalarken,

haklısın ama bazı zamanlar, yollar insanların tek huzurudur, uzaklaşmak ve gidebilmek, özgürlük, hissedebilirsen güzeldir, bende böyle olmasını istememiştim, ayrıca pazartesi günü vizelerim var geri dönmem lazım, dedim huzursuzca, ne yapacağımı bilmiyorken, o bana söylemişti ne yapmam gerektiğini..

aslina bakarsan, burada kuzenimin birtane kiralık evi var, içinde gece olduğundan her gün gidip ona yemini ve suyunu veriyorum dedi, iki günlüğüne misafirim olabilirsin, nasıl olsa evde yoklar, dedi..