1. 26.
    0
    neyse döndük işte. istanbula geldik ,eve dönüyoruz minibüsteyiz

    eve az kalmıştı. dedi ki bu senin için çok zor oluyo böyle, sende kalmim istersen dedi
    dedim yok idare ederim bi daha da böyle bişey olmaz söz veriyorum.
    beyler o andan sonra ben de istiyorum gitmesini, ama kızın pek alternatifi yok, bende kalmazsa eziyet çekicek baya. hala onun iyiliğini düşünüyom yani. böyle bişey bu amk sevgisi.

    o andan sonra hayat eziyet oldu bize beyler.
    nerdeyse hergün tartışıyoruz gelip giderken saçma sapan sebeplerden.
    bu okulda 3-4 zibidi bulmuş kendi sınıfından, onlarla takılıyo daha çok
    öğlen onlarla gidiyo yemek yiyo. bi binin arabası var işte , arabayla uzağa gidip yemek yiyolar. ısmarlıyolar galiba buna.
    biz fakir fakir kır pidesi yiyoz bizim binozlarla hay amk böyle hayatın

    bu arada biraz da kızdan bahsedim.
    kızı o andan itibaren daha iyi tanımaya başladım
    kız baya flörtöz mü diyolar ne ondan
    böyle azcık hoşlansın bi tipten hemen yavşamalar vs
    böyle 6-7 erkek arkadaşı var
    sürekli onlarla konuşuyo telefonu susmuyor 2 dakka
    film izlioz örneğin, buna msnden msj geiyo(2 laptop var) başlıyolar konuşmaya, film bin oluyo . ben ifritim amk
    sinirden kendimi skicem. o derece bi kızın 6-7 tane yazıştığı adam olur mu lan diyorum
    ben de mi zamanında bunlardandım amk diyorum.

    ben iyice ezik moda girdim o saatten sonra neden mi
    kız ben onu hala evde kalmasını istediğim için, triplere girdi amk. kendini bişey sanmaya başladı
    bana saygı göstermemeye başladı, hep kendi istediğinin olmasını istiyo vs
    oysa blmio ki elimde olsa anında yollicam. o zor durumda olduğu için katlanıyorum herşeye
    bazen bağırıyo bana , ben sesimi çıkarmıyorum, çünkü geçmişin birikimyle bi başlasam konuşmaya ağzına sıçacam onun
    kavga çok büyüyecek, ve kız evi terketmek zorunda kalacak
    bunu bildiğimden ses çıkarmıyorum
    ···
   tümünü göster