ateistim lan

@70
birbiriyle celiskili soylediklerin... sen mutlak dogrular ve yanlislar oldugunu savunuyorsun... ve calmak ve oldurmek mutlak yanlistir diyorsun... bu durumda 1.ornekte net bir sekilde "hayir, calmam" demen... 2.ornekte de "siskoyu itmem" demen lazim... yanlis oldugunu kabul ederek yapmak ne demek anlayamadim... eger yanlis diyorsan tercih net... yapmassin... "olume kiyasla calmayi tercih edebilirisin" diyorsan eger, o zaman o durumda, o sartlarda hirsizlik yapmanin, hirsizlik yapmamaktan daha iyi oldugunu kabul etmen lazim... bu da hirsizligin mutlak yanlis olmadigi anlamina gelir...

toplumsal huzurdan bahsetmemin amaci... bireysel refahin toplumsal refaha bagli oldugunu aciklamakti... "niye herkes bencilce davranmasin" sorusunun cevabiydi o... oradaki temel mantik zaten "sana yapilmasini istemedigin seyi baskasina yapma.." idi...

bu yeni ornekte... isin ucunda cehennem ya da bir ceza yoksa niye zevk icin adam oldurmuyorsun... onu soruyorsun galiba...
ya da diyelim ki... masum birini oldurecegim... karsiliginda 20 trilyon para alacagim... ve bunu kimse bilmeyecek... hicbir ceza almayacagim garanti... bu durumda o adami oldurur muyum?
hayir oldurmem... cunku bana gore yasam nadirdir ve degerlidir... sonraki yasamdan onceki sinav degildir... tek gercektir... sonu vardir... benim yasarken yapmaktan zevk aldigim seyler var... bu yuzden olmek istemiyorum... ayni sey diger insanlar icin de gecerli... insanlari olmek istememeye iten sebep her ne ise... o sebebe... ve o canlinin yasama hakkina saygi duyarim...
ama bastan beri soyledigim gibi... eger birini oldurmenin, oldurmemekten daha iyi olacagini dusundugum bir durumla karsi karsiya gelirsem... o zaman oldurebilirim...