1. 126.
    0
    epikürcülük terimi, epiküros'tan (m.ö. 341-271) türetilmiştir. "bahçe" adında samimi ve zarif atmosferiyle bilinen okuluna antik çağ için sıra dışı bir uygulama olarak kadınlar ve köleler de buyur edilirdi.

    epikürcülük; "her bireyin mutluluğu nasıl temin ve muhafaza edilir?" sorusuna şöyle yanıt vermiştir: yaşamdan zevk almalı, fakat düşünüp tartarak. bir başka ifadeyle, iyi bir yaşam, müreffeh olduğu kadar acının ve ıstırabın olmadığı bir yaşamdır. yaşamımız boyunca, en fazla refahı ve mutluluğu elde etmek ve en az acı ve ıstıraba katlanmak için hesap yapmalıyız. örnek olarak; daha sonra acı çekmek pahasına şu andaki anlık, yoğun hazzı mı aramalıyım, yoksa şimdiki hazzı, ileride daha uzun süreli bir mutluluğu elde etmek umuduyla ertelemeli miyim? alternatif seçenekler arasında kâr- zarar hesabı yapmalıyız. başka bir söylemle bu, irfan sahibi ve kendisinin farkında olan bir hedonistin tavrıdır! hazzı ara; fakat bu haz hesaplanmış, planlanmış olsun! daha açıkçası, siyasete veya beraberinde endişe ve risk getiren diğer meselelere bulaşma! bunlar yerine, şarabının ve peynirinin tadını, barış ve huzur içinde çıkarabileceğin korunmuş bir çevre içinde olmaya bak. dolayısıyla epikürcüler, körlemesine bir aşırı düşkünlük ve doyum arayışına dalmış, gayri ahlakî bir yaşam süren sansualistler gibi değildirler. tam tersine, epiküros, hayatta tedbir ve ihtiyatı tavsiye etmiştir; çünkü mutluluğu garanti altına alma konusunda hakimi ol duğumuz tek şey hazdır. epikürcü yaşam felsefesi iki maddeyle özetlenebilir.
    ···
   tümünü göster