1. 1.
    0
    her gün aynı sabaha uyanıyorum sanki;aynı umutsuzluğa, aynı karanlığa... tam bitti işte kurtuldum derken aynı dipsiz

    kuyulardan yankılanıyor sesim. etrafımı sarıyor kalabalık, uyanıyorum. adın geçmiş zamanlı bir mutluluğa dönüşüyor. ve ben

    'mutluluk' kelimesi şimdiki zamana nasıl uyarlanır hiç bilmiyorum.
    ···
   tümünü göster